In het kader van het afstudeervak Beeldende Kunst / Toegepaste Vormgeving 2 ga ik op zoek naar deze ruimtes in de echte wereld en vertaal ze naar twee-dimensionale imaginaire vertrekken waar herinneringen en verhalen in opslag gaan.

he•mi•sfeer (de, zelfst.naamw.; m./v.) Uitspraak: [hemi'sfer] Verbuigingen:hemisferen (meerv.) (Oudgrieks: Hεμι (hemi) = half/helft en Sπηαιρα (sphaira) = "bol") kan verwijzen naar: 1. linker of rechter deel van de hersenen medisch; cerebrale hemisfeer; synoniem: hersenhelft; 2. helft van de aardbol, halfrond; zuidelijke of noordelijke hemisfeer.

ver•haal (het, zelfst.naamw. Uitspraak:[vərˈhal] Verbuigingen:ver|halen (meerv.) verslag van echte of gefantaseerde gebeurtenissen - verhalen vertellen, het scheppingsverhaal, vertelling, geschiedenis, persoonlijk verslag geven, op verhaal komen (herstellen van een indrukwekkende of vermoeiende gebeurtenis).

her•in•ne•ring (de; v; meervoud: herinneringen) - het herinneren; dat wat je je herinnert; geheugen. De terugkeer in het bewustzijn van feiten en ervaringen, in de regel uit eigen belevenis als functie van het geheugen.

natasja exel, student dbkv, cohort 2010, beeldend afstuderen: juni 2014, begeleiders: willem tanja - tiemen voorhorst



dinsdag 8 april 2014

onderzoek #3

Bij het onderzoeken van de herinnering, waarin de verhalen opgeborgen zijn, komen beeld en theorie bij elkaar. Dit is te zien in een aantal vroege mnemonische technieken waarbij men gebruik maakte van een beeld om hetgeen wat weer teruggehaald moest worden uit de herinnering te ondersteunen en als begrippen aan een systeem toe te voegen.

Waarom? Gewoon omdat het soms makkelijker is als je weet dat de definitie van marketing op de tweede plank van je geheugenkast ligt, naast het geboortejaar van Madonna (omdat dat nou eenmaal grappig is en een impuls geeft aan een complexe herinnering, niet omdat je het hoofd van Madonna zou zien bij de definitie van marketing - hoewel dat ook weer niet zo vergezocht is en dat in 2095 misschien wel het geval is).

Beeld werkt ondersteunend aan woord. Beeld verbeeld het woord. Beeld maakt het woord levend.

Waar ik naar zoek is het beeld waarin de verhalen in het geheugen zich bevinden.
Hoe ziet dat er uit? Hoe ziet dat geheugen er uit? Hoe zien de verhalen in dat geheugen er uit? Zijn ze herkenbaar? Hoe groot is dat? Wat voor kleur heeft dat? Is het abstract of figuratief? Mogen anderen het ook zien? Is het een duidelijk beeld? Herkenbaar? Of juist onwerkelijk?

In gesprek met mijn tweede afstudeerbegeleider, Tiemen Voorhorst, komen we op meerdere interessante inspiratiebronnen. Dit is nummer 1: Jan Rothuizen.

Hier twee stukken van het werk Fantasio - De Appel uit 2013.
Mythes, herinneringen en feiten van bezoekers verteld op papier.

Jan Rothuizen, Fantasio - De Appel, 2013 foto met tekening op film

Jan Rothuizen, Fantasio - De Appel, 2013 muurtekening

Jan Rothuizen
Beeldend kunstenaar Jan Rothuizen (1968) brengt de werkelijkheid in kaart op een manier die lastig is te definiëren. Jan Rothuizen tekent en beschrijft een werkelijkheid die persoonlijk is, maar niet fictief. Soms journalistiek, maar vaker documentair. Hij spreekt als het ware over de samensmelting van de on- en offline wereld.

Met zijn handgetekende plattegronden presenteert hij zijn verhalen op een wijze die verrassend goed past bij hoe wij in het digitale tijdperk informatie verwerken: non-lineair en gelaagd. Zijn tekeningen zijn een beeld en een verhaal tegelijk en de lezer of kijker is vrij er op zijn eigen manier doorheen te wandelen. Ook al is het pen op papier, het is een direct resultaat van deze tijd als informatietijdperk.
Ook in het totstandkomingproces combineert Rothuizen oude en nieuwe media. Hij gaat te voet op onderzoek uit – en daar buiten gebeurt ‘het’ – maar niet zonder research via Google earth en forums om alle informatielagen van een plek te bestuderen.

Hij bezoekt steden, wijken, pleinen en huizen, en noteert gaandeweg wat hij ziet, denkt en voelt. De plekken variëren van de IKEA-showroom en de rosse buurt tot de slaapkamer van een soldaat die omkwam in Afghanistan, een detentiecentrum voor illegale immigranten op Schiphol en het achterhuis van Anne Frank.

Bron
www.janrothuizen.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten