door mijn directe omgeving (de school) en registreer (fotografeer) de negentiende-eeuws naar nieuwe zakelijkheid aangepaste architectuur. Door de verbouwing en herverdeling van ruimtes zijn er veel lege en verlaten vertrekken. Het is zonnig en ze baden in licht en schaduwen.
Ik manipuleer
de geregistreerde beelden zoals ons geheugensysteem dat ook zou doen. De scherpte verdwijnt en een serene rust daalt neer over de beeldaspecten. Ons geheugensysteem voegt beeldfragmenten die via de zintuigen zijn binnen gekomen opnieuw samen tot herkenbare beelden. Dat is wat ik doe ... op het externe geheugen van de computer.
 |
| studie van een samengesteld beeld: een ruimte uit het geheugenpaleis, de vogel is symbolisch voor de 'opgeslagen' herinnering of het verhaal dat hij vertegenwoordigt |
Ik reproduceer
dit beeld bijna op onze menselijke maat. Hangt het op ooghoogte dan is het alsof je de imaginaire ruimte inkijkt - alsof hij werkelijk bestaat.
Op school zoek ik een loci waar ik dit beeld met (wondere) Willem Tanja, mijn eerste begeleider, kan bespreken. Ik hol weer.
 |
| ik hol langs de buitenkant waar de negentiende eeuw de twintigste ontmoet en contact maakt door een moderne glazen hal |
 |
| daarbinnen moet ik zijn |
 |
| daar in de hal, op de sporen van mijn voorgangers, kom ik met Willem tot een begrip en opvatting van beeldaspecten en uitvoering - beeld links 91 x 175 cm |
Ik moet even zitten
het liefst in één van mijn vertrekken, ga je mee? Er is geen tv en geen internet, een boekje kun je wel meenemen of helemaal niets. Durf je dat, een beetje niets doen in de schemerzone?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten