'Herinneringen worden geherbergd in de wijde verborgenheid van het geheugen, in ontoegankelijke en niet onder woorden te brengen ruimten. Metaforen, ontoereikend en onmisbaar tegelijk, herscheppen het geheugen in een quasi-ruimte. Een inwendige plaats die geen plaats is. Wat we ons herinneren halen we tevoorschijn uit wonderbaarlijke...laten we het maar kamers noemen.' - Augustinus (354 - 430 na Chr.), Belijdenissen, Boek X
In het kader van het afstudeervak Beeldende Kunst / Toegepaste Vormgeving 2 ga ik op zoek naar deze ruimtes in de echte wereld en vertaal ze naar twee-dimensionale imaginaire vertrekken waar herinneringen en verhalen in opslag gaan.
he•mi•sfeer (de, zelfst.naamw.; m./v.) Uitspraak: [hemi'sfer] Verbuigingen:hemisferen (meerv.) (Oudgrieks: Hεμι (hemi) = half/helft en Sπηαιρα (sphaira) = "bol") kan verwijzen naar: 1. linker of rechter deel van de hersenen medisch; cerebrale hemisfeer; synoniem: hersenhelft; 2. helft van de aardbol, halfrond; zuidelijke of noordelijke hemisfeer.
ver•haal (het, zelfst.naamw. Uitspraak:[vərˈhal] Verbuigingen:ver|halen (meerv.) verslag van echte of gefantaseerde gebeurtenissen - verhalen vertellen, het scheppingsverhaal, vertelling, geschiedenis, persoonlijk verslag geven, op verhaal komen (herstellen van een indrukwekkende of vermoeiende gebeurtenis).
her•in•ne•ring (de; v; meervoud: herinneringen) - het herinneren; dat wat je je herinnert; geheugen. De terugkeer in het bewustzijn van feiten en ervaringen, in de regel uit eigen belevenis als functie van het geheugen.
natasja exel, student dbkv, cohort 2010, beeldend afstuderen: juni 2014, begeleiders: willem tanja - tiemen voorhorst
zondag 20 april 2014
proces #2
... wordt een ruimte die past in ons geheugenpaleis. We herinneren het licht en de plekken waar we iets kunnen achterlaten, opbergen en neerzetten om later weer terug te vinden. Dit is een geschikte structuur om mee te bouwen.
Ik blijf hier nog even. Ik pak een stoel en schuif aan tafel. Mijn armen lijken te zweven boven het blad. Ik leg mijn hoofd op mijn armen, draai mijn gezicht naar het licht en sluit mijn ogen... doe je de deur achter je dicht?
er gaat iets gebeuren ...
like somethin' is brewin' and bout to begin
can't put me finger on what lies in store
but I fear what's to happen
all happened before ...
zaterdag 19 april 2014
proces #1
Ik voel een collectie aankomen....
![]() |
ik zie jou.... |
onderzoek #7
Je begrijpt het al, de net-geschreven tekst staat voor de gebeurtenis, de uitgelopen en onduidelijk leesbare tekst voor de herinnering.
Ik heb ook een voorbeeld van een gebeurtenis en de herinnering daaraan:
![]() |
De gebeurtenis. |
![]() |
De herinnering aan de gebeurtenis. |
Bron:
http://www.sciencechannel.com/tv-shows/through-the-wormhole
vrijdag 18 april 2014
onderzoek #6
Het is een landschap van verkeerd herinnerde gebouwen en structuren. Zij bouwde vanuit haar geheugen naar aanleiding van een beeld dat eerder, in 2000, gemaakt had.
Het werd een totaal andere installatie. Zij noemt het eerdere beeld een conceptuele blauwdruk voor het nieuwe beeld. Ze bouwt haar vervormde en droomachtige geheugenbeelden na. Het wordt een getrouw beeld dat de onherroepelijke cyclus van vergeten en verkeerd herinneren laat zien.
![]() |
Evenflow, 2000 |
![]() |
threshold, 2013 |
www.deborahschheim.com
geheugenpaleizen
woensdag 16 april 2014
onderzoek #5
De Methode van Loci
Loci is meervoud van het Latijnse locus, dat locatie betekent. Dus niet Loci, die enge zoon van...
Het is een oude mnemonische techniek van visualiseren en organiseren van informatie om deze later makkelijker te kunnen terughalen uit het geheugen.
In deze techniek memoriseer je de indeling van een gebouw of een ander soort geografische lay-out waar zich een aantal kamers of ruimtes kunnen bevinden. Daar breng je bepaalde onderwerpen, herinneringen en verhalen onder door als het ware door de ruimtes heen te lopen en de items te koppelen aan bepaalde kenmerken van de ruimte. Op deze manier haal je ze ook weer terug.
Ondertussen vind ik mooie loci waar ik mijn verhalen in wil opbergen, gewoon op school. Wie had dat gedacht. Morgen meer...